logo albanie.be
Het Vergeten Mysterie

Bel ons op 050621052
contact@albanie.be

Albanië in beeld

Een foto vertelt duizend woorden. Een professionele documentaire gemaakt door de BBC vertelt een heel verhaal.

De oorspronkelijke uitzending duurt 40 minuten. Maar 40 minuten is wel wat lang om de aandacht op het scherm te houden. Daarom werd die opgedeeld in vier hoofdstukken die elk een bepaald onderdeel van Albanië, haar wonderlijke natuur en rijke geschiedenis belicht.

De documentaire is van de hand van Professor Bettany Hughes. Zij heeft al meerdere gelijkaardige projecten op haar naam staan. De logistiek in Albanië voor deze uitzending werd verzorgd door ons team terplaatse.

Als je de films bekijkt krijg je een beter inzicht in het land en haar geschiedenis. 

Previous
Next
frank devos reizen
Info en reservatie
Koningslaan 36 – 8300 Knokke-Heist
Tel: 050621052
E-mail: rufin@frankdevosreizen.be
Hoofdkantoor
Noordzandstraat 62 – 8000 Brugge
Tel: 050330914
E-mail: info@frankdevosreizen.be

Erkenning 1767 – BTW BE 0472.671.892

vvr

Lezha

De geschiedenis van Lezha gaat terug tot rond de 8ste eeuw voor onze jaartelling. Rond 385 v Chr. werd hier een Griekse kolonie gesticht door Dyonisus I van Syracuse. Bovenop de heuvel staat het kasteel van Lezha.

Lezha is voor de Albanezen een gekoesterde plek omwille van Skanderbeg. Hier wist hij de leiders van het Noorden te overtuigen om, in plaats van elkaar te bevechten, zijn zijde te kiezen in de strijd tegen de Ottomanen. Zo kwam de Liga van Lezha tot stand die er 25 jaar in zou slagen om de Ottomanen op afstand te houden. Skanderbeg overleed in 1468 aan malaria en werd in de St Nicolaas kerk begraven.

Van de kerk blijven slechts enkele muren over. Om het graf werd in 1981 een mausoleum gebouwd.

Prizren

Prizren is een charmant en uiterst gezellig Balkan stadje met een rijke geschiedenis. Het ligt tegen de eerste helling van het Sar gebergte en op het kruispunt van verschillende oude handelsroutes.

De oude stad is doorheen de eeuwen in verschillende architecturen opgebouwd. Prizren had tot het einde van vorige eeuw een roerige geschiedenis. Keer op keer hebben de inwoners na de tegenslagen de rug gerecht en de stad weer tot leven gebracht. Prizren is voornamelijk gekend voor zijn ambachtslui. Een belangrijke rol is weggelegd voor de bewerking van edele metalen.

Zelfs nu nog vindt je een grote aanwezigheid van zilver en goudsmeden. De belangrijkste gebouwen zijn de Sinan Pasha moskee uit 1615, de oude citadel, de kerk van de Verlosser en de Lieve Vrouw Kerk.

 

HOTEL ROGNER TIRANA *****

Het Hotel Rogner ligt in het volle stadscentrum aan het einde van de Boulevard van de Nationale Martelaren.

Het was het eerste internationale hotel dat na het einde van de dictatuur de deuren opende. Het hotel biedt haar gasten alle faciliteiten die ze van een internationaal vijfsterrenhotel mogen verwachten.

Een uitgebreid ontbijtbuffet
Een keuken op gastronomisch niveau
Een uitgestrekte tuin met zwembad
Een gezellige bar
Een perfecte service
Gezellige en functionele kamers
Stabiel internet met hoge snelheid

Dit zijn de redenen waarom wij in Tirana voor het Rogner Hotel kiezen.

Tirana

De hoofdstad van Albanië is Tirana. Het is eveneens de grootste stad van het land. Je kan Tirana het best beschrijven als een kruising tussen Napels en Istanbul. Het is een bruisende stad waar je altijd wel iets kunt beleven. De stad biedt een breed scala aan activiteiten, musea en monumenten. Het grootste aanbod concentreert zich rond het centrale Skanderbeg plein.

Hier is het Nationaal Historisch Museum met zijn karakteristieke fronton mozaïek gevestigd. Centraal staat het enorme standbeeld van Skanderbeg geflankeerd door de Ethem Bey moskee met zijn voor de Islam unieke figuratieve fresco’s. Aan de overkant van het plein vinden we dan het Cultuur Paleis waar de opera, het ballet theater en de Nationale Bibliotheek onderdak vonden. Het zuidelijke deel van het plein wordt beheerst door de regeringsgebouwen die uitblinken door hun Italiaanse architectuur. Vlakbij ligt de laatmiddeleeuwse brug van Tabakeve, de overblijfselen van de oude vesting van Tirana en verschillende huizen in Ottomaanse stijl. Langs de Boulevard van de Martelaren, die het Skanderbeg Plein met de universiteit verbindt, wacht het Nationaal museum voor Moderne Kunst op u. Het grootste deel van de aanwezige werken vallen onder de noemer van het Sociaal Realisme. Het toont toch het talent van de kunstenaars die hun creativiteit beperkt zagen door de eisen die de Stalinistische dictatuur hen oplegde. Maar er zijn ook heel interessante werken uit de expressionistische en impressionistische strekking. Achter de universiteit ligt het stadspark van Tirana dat uitgeeft op een groot kunstmatig meer. In het stadspark vinden we twee kleine oorlogskerkhoven. Een bevat gesneuvelde Commonwealth Soldaten en het andere Duitse gesneuvelden. Op het kerkhof van de “Helden van de Natie” staat het twaalf meter hoge monument van Moeder Albanië dat werd ingehuldigd in 1971.

Naast de unieke Ethem Bey moskee vinden we nog twee andere gloednieuwe heiligdommen in Tirana: de Katholieke kathedraal van St Petrus en St Paulus en de Grieks Orthodoxe Kathedraal van de Verrijzenis.

Apollonia

Apollonia werd gesticht in het begin van de 7de- eeuw voor Christus door Griekse kolonisten uit Corinthië en Corcyra (Korfoe). Het werd een handelscentrum tussen Grieken en Illyriers.

De grote bloei kwam er in de Romeinse tijd. Het was een belangrijke vesting in de burgeroorlog tussen Caesar en Pompeus. Hier studeerde Octavianus voor hij verder de geschiedenis zou ingaan als Keizer Augustus.

Ook in de vroeg Christelijke periode behield Apollonia haar belang. Het plaatselijke museum vond onderdak in een klooster uit de 14de eeuw dat binnen het archeologisch park ligt. Het bevat geen echt indrukwekkende stukken (met uitzondering dan van het authentieke Illyrische schild) maar wel prachtige voorbeelden van oude kunst en juwelen die in Apollonia werden opgegraven. Ook de Mariakerk is een bezoek meer dan waard

Berat

Berat kreeg de bijnaam “de Stad Met De Duizend Vensters” vanwege de vele grote vensters in de huizen van de oude stad.

Het historische Berat staat bekend om zijn historische architectuur en werd door UNESCO als wereldderfgoed erkend. De stad bestaat uit drie delen. Op de hellingen van de Osum vinden we Gorica en Mangalem. Het derde deel is de Kalaja of de citadel die op de top van de Magalemi heuvel staat. Deze wijk is omgeven door een vestingmuur die dateert uit de 4de eeuw voor onze tijdrekening. De Kalaja is een aparte stadswijk met haar eigen bewoners.

De stad heeft een aantal 15de eeuwse moskeeën en een zeer groot aantal Byzantijnse en Orthodoxe kerken en kapellen. Een aantal van de kerken bezitten fresco’s die werden geschilderd door de bekende schilder Onufri en zijn school. Hij kreeg zijn eigen museum dat werd ondergebracht in de oude kathedraal van het kasteel. Hier zijn een aantal van zijn werken verzameld. Ze zijn gemakkelijk te herkennen aan het rode pigment dat Onufri gebruikte en nooit werd nagemaakt. In de oude kathedraal werd ook een kopie van de purperen codex bewaard. Deze heeft nu onderdak gevonden in een museum.

Het Etnografisch Museum vond onderdak in een oud huis in het Mangalem gedeelte.. Berat is eveneens bekend voor zijn wijnbouw. Zo werd hier een oude druif, die nog door de Romeinen werd gebruikt om wijn te produceren, van het uitsterven gered. Nu leveren deze wijnranken jaarlijks opnieuw een paar duizend flessen unieke wijn.

Shkodra

Shkodra ligt in het Noorden aan de grens met Montenegro. De machtige Rosafa burcht heerst trots over de stad en het meer van Shkodra. Op de citadel vind je een historisch museum dat je een beeld geeft van de turbulente geschiedenis van Shkodra. De tentoonstelling begint met de prehistorie en volgt chronologisch de diverse bezettingen van Grieken, Romeinen, Byzantijnen, Bulgaren, Serviërs, Venetianen en tot slot de Turken.

Vanaf de muren geniet je van onvergetelijke vergezichten over de stad, het meer en de samenloop van de Drin en Buna die samen in het uitmonden.

De bevolking van Shkodra is half om half katholiek en moslim. Nochtans onderhield Shkodra altijd nauwe banden met het Westen en voornamelijk met Italië. De overheersende architectuur in het centrum van de stad is daar getuige van.

Shkodra is eveneens een belangrijk cultureel centrum. De historische binnenstad is deels verkeersvrij en omgetoverd tot een gezellige voetgangerszone met winkeltjes en terrasjes.

De iconische brug van Mesi ligt 6 km buiten Shkodra en dateert uit 1768. Ze werd door de Turken gebouwd en is 108 m lang en 3.4 m breed.

Het meer van Koman

Een stuwdam is normaal slecht nieuws voor de natuur. Het meer van Koman is daar een uitzondering op.

In het midden van de jaren tachtig werden de dammen op de Drin gebouwd. Daarmee ontstond een landschapswonder. De Lonely Planet refereert naar het Meer van Koman als een van de mooiste boottochten op aarde. De oversteek duurt ongeveer drie uur.

Sedert enkele jaren varen de auto ferry’s terug. Ze hebben een sociale functie omdat ze de verschillende dorpen aan de oevers van het meer met elkaar verbinden. Meteen werden ze een toeristische attractie.

Lange tijd voerde een bizar vaartuig deze dienst uit. Het leek op een kruising van een oude stadsbus en wat ooit een kleine boot was. Wij gebruiken bij voorkeur de auto ferry’s omdat we de wagen kunnen meenemen aan bood. Wil je de nostalgie van de oude bootbus beleven, dan kan dit geregeld worden. Terwijl je dan overvaart volgt je chauffeur de weg naar het eindpunt van de ferry. Het meer van Koman komt voor in een aantal van onze rondreizen

Het klooster van Decani

Het Servisch-Orthodoxe klooster van Deçani werd gesticht door de Heilige Stefan Uros III in 1330 als dankbaarheid voor de overwinning op de Bulgaren in Veltbuzd.
Het klooster is opgebouwd in verschillende stijlen: Romaans, Gotisch en Byzantijns. Het is echter het meest gekend voor de 1000 fresco’s die het interieur versieren. Waaronder de unieke afbeelding van een met een zwaard gewapende Christus.

De fresco’s zijn nu veel beter te bekijken door een gloednieuwe lichtinstallatie die de waardevolle fresco’s geen schade toebrengt.

Visoki Deçani staat op de lijst van Unesco Werelderfgoed.

Ohrid

Ohrid is de belangrijkste stad aan het gelijknamige meer. Het is er levendig en heeft een grote toeristische traditie. Het is altijd een populaire stek geweest voor vakantiegangers.

Naast de vele terrasjes en restaurants zijn er ook heel wat interessante zaken te zien. Ohrid is de bakermat van het Cyrillisch schrift. Volgens de overlevering werd het ontwikkeld door St Clement en zijn leerlingen.

Ohrid wordt overheerst door de Citadel van Tsaar Samuel. De stad heeft welgeteld 365 kerken. Ze allemaal bezoeken is bijna een levenstaak. Daarom beperken we ons tot de belangrijkste zoals de St Sofia kathedraal, de kerk van St Clement en het schilderachtige kerkje van Jovan Kaneo. Een fikse klim brengt je naar het Romeinse Amfitheater. Tegenwoordig is het opnieuw in gebruik voor optredens.

Het klooster van Sveti Naum

Aan de andere kant van het meer ligt het klooster van Sveti Naum. Sveti Naum is een aparte heilige in het Pantheon. Hij is een soort klusjesman en doe-het-zelver. De meeste mirakels die aan hem worden toegeschreven hebben iets te maken met klussen.

Aan de ingang van het klooster staat een houten afbeelding van de Heilige man. Deze is uit één stuk hout gesneden met een gemotoriseerde boomzaag. De kunstenaar had nog nooit iets in hout gecreëerd en zou nog nooit in zijn leven dergelijk gereedschap in zijn handen hebben gehad. Hij is trouwens gekend als een complete onhandige Harry.

Er valt nog meer moois te beleven. Het kerkje van het klooster dat in 900 nC werd gesticht ligt het graf van de Heilige. Volens de legende zou je, als je je oor op de zerk legt nog steeds zijn hart horen kloppen. Dit telt uiteraard alleen voor de “echte gelovigen”.

Een andere attractie van het klooster zijn de pauwen die er vrij rondlopen. Wees wel voorzichtig met deze prachtige dieren. Ze hebben een rotkarakter en kunnen vrij agressief uit de hoek komen.

Het klooster van Sveti Naum is dus echt een bezoek waard en wel om verschillende redenen. De fresco’s in het kerkje zijn ronduit prachtig. Vlak naast het klooster ontspringt de Drin uit 7 kristalheldere bronnen. Van hieruit baant die zich een weg doorheen het Meer van Ohrid om daarna door Albanië te stromen en uit te monden in het Meer van Shkodra.

Voskopoja

Voskopja ligt in het zuidoosten van Albanië op 20 kilometer van Korça. Het ligt in een prachtig groen landschap. In de 17e eeuw was het echter een van de grootste steden van de Balkan. Enkel Istanbul was groter. Het was het commerciële en culturele centrum van Albanië met meer dan 60 000 inwoners. Hier stond de eerste drukpers in de Balkan.

De plaats lag op een belangrijke handelsroute van het westen van Europa naar Turkije. In 1788 maakte de Albanese gouverneur Ali Pasja Voskopoja met de grond gelijk. Nadien bleef Voskopoja een klein dorp met iets meer dan 1.000 inwoners.

Het dorp ligt in een bergachtige omgeving. Verschillende interessante kerken en ruïnes getuigen van de glorie tijd van Voskopoja. Er bleven vijf Byzantijnse kerken en een klooster over van de 22 die er oorspronkelijk gebouwd werden.

De Sint Nikolaas Kerk is de mooiste en best bewaarde kerk. Ze werd in 1726 gebouwd en bevat prachtige fresco’s. De originele iconen die in die tijd aan de muren hingen, zijn nu te zien in het Museum voor Middeleeuwse kunst in Korça. Een paar kilometer verderop ligt diep in een bos het klooster van Johannes de Doper.

Het lijkt wel of de tijd In Voskopoja bleef stilstaan. Veel landbouw wordt nog met de hand bedreven. Ezels, paard en kar zijn nog steeds het meest gebruikte landbouw vervoer. Voskopoja heeft iets mysterieus en tegelijkertijd ook iets gezelligs. Bij je bezoek aan Voskopoja moet je zeker de gerechten uit de traditionele keuken proberen.

De meren van Prespa

Een deel van het meer van Prespa maakt deel uit van het Galičica natuurpark. Het Grote Meer van Prespa staat ondergronds in verbinding met dat van Ohrid. Een natuurlijk voorbeeld van communicerende vaten aangezien het meer van Prespa op een hoogte van 850 m ligt.

In het midden van het Grote Meer ligt een onbewoond eilandje (het enige in Noord Macedonië): Golem Grad. Vroeger was dit de thuis van kloosterlingen, maar nu wonen er geen mensen meer. Het eiland is wel gekend om zijn slangenpopulatie. De landschappen rond de beide meren (het Grote en Kleine meer van Prespa) zijn grandioos.

Korça

Korça ligt in de hoek tussen Macedonië en Griekenland. Het kreeg de bijnaam van het “Parijs van Albanië”. De regio werd tussen 1916 en 1920 door de Fransen bestuurd. Het stadsplan en de architectuur bevat dus heel wat Franse invloeden. Aan de rand van de stad ligt een Frans oorlogskerkhof met gesneuvelden uit de Grote Oorlog.

Korça is gekend als een Orthodoxe metropool. De verschillende kerken in Korça en de omgeving hebben de communistische beeldenstorm redelijk goed overleefd. De kathedraal van Korça werd echter vernietigd. De kathedraal van de Verrijzenis die er nu staat dateert uit 1992. Het gebouw is nieuw, maar bevat veel oude kunstwerken die in de oorspronkelijke kerk aanwezig waren.

Eén van de belangrijkste musea van de stad is dat van de Middeleeuwse Kunst. De verzameling bestaat uit meer dan 6000 originele en waardevolle iconen en andere kunstwerken.

Korça is een aangename stad om in te wandelen en biedt heel wat uitgaansmogelijkheden. Hier staat ook de oudste brouwerij van het land. Het produceert het uitstekende Korça bier. Deze werd in 1928 gesticht en bleef onder de communistische dictatuur verder brouwen.

De vallei van Theth

De Vallei van Thethi is een vrijwel ongerept natuurgebied. Het gelijknamige dromerige bergdorpje ligt op 70 km ten noorden van Shkodra aan een rustig kabbelend riviertje. De omgeving is prachtig, rustig en indrukwekkend. De echte beschaving drong hier nog niet echt door. De vallei was gedurende eeuwen bijna voor de buitenwereld afgesloten. Tijdens de communistische periode was dit strategisch grensgebied. Met andere woorden, hier kwam niemand die er geen zaken had en zeker geen buitenlanders.

De vluchttoren en het houten kerkje zijn, als het op gebouwen aankomt, de belangrijkste bezienswaardigheden. Er is nog het “Ethnografisch Museum”. Een groot woord voor een oude hoeve met wat oude werktuigen. Het lijkt niet veel. Het belang schuilt in de authenciteit van het gebouw. Het is een uniek voorbeeld van hoe hard het bestaan in deze uithoek van Europa wel is. De vluchttoren vertelt haar eigen verhaal dat is verbonden aan de “bloedwraak”. Een gebruik dat de communistische dictatuur kon terugdringen. De hoofdrol is weggelegd voor de ongerepte natuur. De prachtige landschappen, de kloof, de waterval van Grunas en het Zwarte Water.

Gjirokastra

Gjirokaster wordt gedomineerd door een indrukwekkende citadel. De stad kreeg de bijnaam van “Stad van Steen”. Ze bestaat uit honderden in Ottomaanse stijl opgetrokken huizen met karakteristieke stenen daken, houten balkons en witgekalkte stenen muren.

De stad heeft een roerig verleden en inspireerde dichters, schrijvers en kunstenaars. Dit is de geboortestad van Enver Hoxha die Albanië tot aan zijn dood in 1985 met ijzeren vuist regeerde. Een wandeling doorheen het netwerk van geplaveide straatjes stuurt je terug naar de middeleeuwen en de Ottomaanse overheersing.

Gjirokastra staat met recht en reden sedert 2005 op de lijst van het UNESCO Werelderfgoed. Het Zekate huis is het oudste huis in de stad en geeft een idee hoe de gegoede bevolking leefde. De oude moskee is niet direct de mooiste van het land maar straalt een aparte charme uit. Het bezoek aan het dertiende-eeuws kasteel staat bol van avontuurlijke verhalen over middeleeuwse heersers en communistische wreedheden.

Butrint

Albanië kent een unieke vorm van natuurbescherming: “het archeologisch park”. Hier gaat natuurbescherming hand in hand met archeologie. Bij een archeologisch park is niet alleen de site maar ook de ruime omgeving rond de archeologische vindplaatsen beschermd. Butrint is een schoolvoorbeeld van dit concept en staat met recht op de UNESCO werelderfgoedlijst.

De overblijfselen van Butrint liggen in een bos dat zich nestelde tussen het typische maquis en een meer dat met een natuurlijk kanaal toegang bieddt tot de Ionische zee. De waterpartijen die aan het meer grenzen zijn een natuurlijke biotoop voor verschillende met uitsterven bedreigde diersoorten.

Butrint werd reeds in de prehistorie bewoond. Ze beleefde haar glorietijd onder de Romeinse overheersing. De stad gepromoveerd tot kolonie en werd de favoriete vakantiebestemming van de Romeinse aristocratie.

Het mooiste deel van de site is het heiligdom van Asclepius. Butrint handhaafde haar belang tot in de late oudheid. De bouw van de grote basiliek en de doopkapel dateren uit deze periode. Vooral de doopkapel is interessant omwille van het prachtige mozaïek.

Het samengaan van natuur en historische monumenten maakt het een ideale omgeving om te wandelen en te genieten van de rust die het geheel uitstraalt. Het museum van de site verzamledee heel mooie voorbeelden van oud Griekse en Romeinse kunst. Het museum is ondergebracht in het oude fort. Van hieruit geniet je van een prachtig zicht op het kanaal dat de site met de Ionische Zee verbindt.

Het Blauwe Oog


Het sprookjesachtig mooie “Blauwe Oog” is één van de vele natuurwonderen die Albanië rijk is.

Het Blauwe Oog is een natuurfenomeen waar men nog niet echt het fijne van weet. Het is een open bron waaruit water uit een diepte van meer dan vijftig meter met een constant debiet opborrelt. Ongeacht of het veel of weinig regende. Duikers zijn tot op vijftig meter afgedaald maar bereikten de bodem nog niet.

Tot nu toe weet niemand hoe diep de bron werkelijk is noch waar de constante watervloed vandaan komt. Veel bezoekers nemen een duik in de poel. Breng je zwemgerief mee als je het ook wilt wagen. Zonder de sprong is het er heerlijk zwemmen in het kristal heldere bronwater

Saranda

Saranda is een bruisende badplaats in het Zuiden van Albanië. Tevens bezit het een kleine haven waar de ferry’s uit Griekenland en Italië aanleggen. Tegenwoordig is het ook de aanloophaven geworden voor een aantal cruise maatschappijen die voornamelijk met kleine schepen opereren.

Het sociale leven van Saranda concentreert zich aan de promenade die zowat de hele lengte van de baai inneemt. Hier vind je een resem aan restaurants en uitgangsmogelijkheden. Saranda is ook een goede uitvalsbasis voor excursies naar Butrint, het Blauwe Oog en Gjirokastra.

Vanaf het oude fort dat op een heuvel net buiten de stad ligt heeft men een prachtig vergezicht op de omgeving en het eiland Korfoe dat slechts enkele kilometers verwijderd ligt. Je kan er ook genieten van magische zonsondergangen.

Porto Palermo


De baai van Porto Palermo heeft door de strategische ligging een lange en rijke geschiedenis. Het schiereiland werd reeds door de Venetianen gebruikt om de Ionische en Adriatische Zee tegen de Ottomanen te verdedigen.

Het huidige fort van Ali Pasja Tepelena in de baai van Porto Palermo werd gebouwd in de 18de eeuw en was tot aan het einde van de communistische dictatuur nog een volledig operationele militaire basis.

Toen Albanië in de jaren zestig nog bevriend was met Sovjet Rusland werd hier een onderzee basis gebouwd. De tunnel en bijhorende installaties zijn in onbruik geraakt maar nog steeds goed zichtbaar. Het fort zelf is in een driehoek gebouwd met zijden van 150 en 400 meter met op de punten ronde torens. De muren zijn 20 m hoog.

Nationaal Park van Valbona

Het Nationaal Park van Valbona beslaat een oppervlakte van 8000 hectare. Het kreeg de bijnaam van “het wonder van de Albanese Alpen”.

Het park omvat hoge, steile bergen, een vallei vol labyrinten en verrassingen. Het kleurenpallet past zich aan de seizoenen aan. Dit is een geweldige plek voor recreatief toerisme. Er zijn heel wat mogelijkheden met een uitzonderlijke en belangrijke biodiversiteit. Het park is genoemd naar de rivier die over de bodem van de vallei kronkelt.

KRUJA

Kruja heeft zich genesteld op een berghelling rond een typische veelkleurige Oosterse bazaar. Het is de beste plek in Albanië om souvenirs te kopen.

Vanaf de top van de helling heerst de citadel van Skanderbeg over de stad. Van hieruit wist deze legendarische volksheld Albanië tijdens de middeleeuwen gedurende 25 jaar uit de klauwen van het Ottomaanse Rijk te houden. Het is dus maar normaal dat het gerestaureerde kasteel werd omgevormd tot een aan Skanderbeg gewijd museum.

Het gerestaureerde Ottomaanse huis van de Pasja van Kruja verleent onderdak aan het Etnografisch Museum. Dit heeft een mooie en uitgebreide collectie traditionele klederdracht en oude werktuigen die de manier van leven in die periode illustreert.